By 
برنامه های قرار ملاقات قرار است در مورد شناختن افراد دیگر و سرگرمی باشد ، نه توزیع اطلاعات شخصی به چپ ، راست و مرکز. متأسفانه ، وقتی صحبت از خدمات دوستیابی می شود ، نگرانی های امنیتی و حریم خصوصی وجود دارد. در کنفرانس MWC21 ، تاتیانا شیشکووا ، تحلیلگر ارشد بدافزار در کسپرسکی ، گزارشی درباره امنیت برنامه دوستیابی آنلاین ارائه داد. ما در مورد نتایجی که وی از مطالعه حریم خصوصی و امنیت محبوب ترین سرویس های همسریابی آنلاین و آنچه کاربران برای ایمن نگه داشتن اطلاعات خود انجام می دهند ، انجام می دهیم بحث می کنیم.
امنیت برنامه آشنایی: آنچه در چهار سال تغییر کرده است
کارشناسان ما قبلاً حمل می کردند چندین سال پیش یک مطالعه مشابه انجام داد آنها پس از تحقیق در مورد 9 سرویس محبوب در سال 2017 ، به این نتیجه گیری تلخ رسیدند که برنامه های همسریابی دارای مشکلات اساسی در زمینه انتقال ایمن داده های کاربر و همچنین ذخیره سازی و دسترسی آنها به سایر کاربران است. در اینجا تهدیدات اصلی نشان داده شده در گزارش سال 2017 وجود دارد:
- از میان 9 برنامه مورد مطالعه ، شش مورد مکان کاربر را پنهان نکرده اند.
- چهار مورد امکان شناسایی نام واقعی کاربر و یافتن سایر حساب های شبکه اجتماعی آنها را فراهم کرده است.
- چهار نفر به افراد خارجی اجازه دادند داده های ارسال شده توسط برنامه را که می تواند حاوی اطلاعات حساس باشد ، رهگیری کنند.
ما تصمیم گرفتیم ببینیم که تا سال 2021 چگونه اوضاع تغییر کرده است. این مطالعه بر روی 9 برنامه محبوب دوستیابی متمرکز بود: Tinder، OKCupid، Badoo ، Bumble ، Mamba ، Pure ، Feeld ، Happn and Her. از آنجا که بازار دوستیابی آنلاین کمی تغییر کرده است ، ترکیب با سال 2017 تفاوت کمی دارد. همانطور که گفته شد ، بیشترین استفاده از برنامه ها همان چهار سال پیش است.
امنیت انتقال داده و ذخیره سازی آن
طی چهار سال گذشته ، وضعیت انتقال داده بین برنامه و سرور به طور قابل توجهی بهبود یافته است. اول ، همه نه برنامه ای که این بار در مورد آنها تحقیق کردیم از رمزگذاری استفاده می کنند. دوم ، همه از مکانیزمی در برابر حملات جعل گواهی استفاده می کنند: با شناسایی یک گواهینامه جعلی ، برنامه ها به راحتی انتقال داده را متوقف می کنند. علاوه بر این ، مامبا هشدار عدم امنیت اتصال را نشان می دهد.
در مورد داده های ذخیره شده در دستگاه کاربر ، یک مهاجم بالقوه هنوز هم می تواند با در اختیار گرفتن حقوق superuser (ریشه) به آن دسترسی پیدا کند. با این حال ، این یک سناریو کاملاً بعید است. علاوه بر این ، دسترسی ریشه در دستان اشتباه باعث می شود دستگاه اساساً بدون دفاع باشد ، بنابراین سرقت اطلاعات از یک برنامه دوست یابی کمترین مشکل قربانی است. – رمز ورود کاربر تازه ثبت شده را به صورت متن ساده ارسال کنید. از آنجا که بسیاری از افراد به زحمت نمی توانند پسورد را بلافاصله پس از ثبت نام تغییر دهند (در صورت وجود هرگز) ، و به طور کلی در مورد امنیت نامه پست الکترونیکی دست و پا می زنند ، این روش خوبی نیست. با هک کردن نامه کاربر یا رهگیری ایمیل خود ، یک مهاجم بالقوه می تواند رمزعبور را کشف کرده و از آن برای دسترسی به حساب نیز استفاده کند (البته مگر اینکه احراز هویت دو عاملی در برنامه دوست یابی فعال باشد). [19659010] 
عکس نمایه اجباری
یكی از مشكلات سرویس های همسریابی این است كه می توان از تصاویر مکالمات یا پروفایل های کاربران برای ایجاد مزاحمت ، شرمساری و سایر اهداف سوicious استفاده کرد . متأسفانه ، از بین این 9 برنامه ، فقط یک برنامه Pure به شما امکان می دهد بدون عکس حساب ایجاد کنید (به این معنی که به راحتی برای شما قابل انتساب نیست). همچنین تصاویر را به راحتی غیرفعال می کند. یکی دیگر از اینها ، Mamba ، گزینه رایگان تاری عکس را ارائه می دهد که به شما امکان می دهد تصاویر خود را فقط به کاربرانی که انتخاب می کنید نشان دهید. برخی از برنامه های دیگر نیز این ویژگی را ارائه می دهند ، اما فقط با پرداخت هزینه.
برنامه های دوستیابی و شبکه های اجتماعی
همه برنامه های مورد بحث – جدا از Pure – به کاربران امکان می دهند از طریق یک حساب شبکه اجتماعی ثبت نام کنند ، اغلب فیس بوک. در واقع ، این تنها گزینه برای کسانی است که نمی خواهند شماره تلفن خود را با برنامه به اشتراک بگذارند. با این حال ، اگر حساب فیس بوک شما به اندازه کافی "قابل احترام" نباشد (مثلاً دوستان بسیار جدید یا تعداد بسیار کمی از شما وجود داشته باشد) ، به احتمال زیاد در نهایت مجبور خواهید شد شماره تلفن خود را به اشتراک بگذارید.
مشکل این است که بیشتر برنامه ها به طور خودکار عکسهای نمایه فیس بوک را به حساب جدید کاربر می کشانند. این امکان ایجاد اتصال یک حساب برنامه دوست یابی به یک شبکه اجتماعی را به راحتی توسط عکس فراهم می کند.
علاوه بر این ، بسیاری از برنامه های همسریابی به کاربران اجازه می دهد تا پروفایل های خود را به سایر شبکه های اجتماعی و خدمات آنلاین ، مانند اینستاگرام و اسپاتیفای ، تا بتوانید عکس های جدید و موسیقی دلخواه را به صورت خودکار به نمایه اضافه کنید. و اگرچه راهی مطمئن برای شناسایی حساب در سرویس دیگری وجود ندارد ، اطلاعات پروفایل برنامه دوستیابی مطمئناً می تواند در یافتن شخصی در وب سایت های دیگر کمک کند.
موقعیت مکانی ، موقعیت مکانی
شاید بحث برانگیزترین جنبه برنامه های همسریابی این باشد که در بیشتر موارد ، نیاز به دادن مکان خود دارید. از بین 9 برنامه ای که ما بررسی کردیم ، چهار مورد – Tinder ، Bumble ، Happn and Her – به دسترسی مکان جغرافیایی اجباری نیاز دارند. سه به شما امکان می دهد مختصات دقیق خود را به صورت کلی به منطقه عمومی تغییر دهید ، اما فقط در نسخه پولی. Happn چنین گزینه ای را ندارد ، اما نسخه پولی به شما امکان می دهد فاصله بین شما و سایر کاربران را پنهان کنید.
Mamba، Badoo، OkCupid، Pure and Feeld نیازی به دسترسی اجباری به موقعیت جغرافیایی ندارند و به شما امکان می دهد حتی مکان خود را به صورت دستی مشخص کنید. در نسخه رایگان اما آنها پیشنهاد می کنند مختصات شما به طور خودکار شناسایی شود. به خصوص در مورد Mamba ، ما توصیه نمی کنیم که به داده های موقعیت جغرافیایی دسترسی داشته باشیم ، زیرا این سرویس می تواند فاصله شما با دیگران را با دقت ترسناک تعیین کند: یک متر.
به طور کلی ، اگر کاربر اجازه می دهد برنامه به شما مجاورت خود را نشان دهد ، در بیشتر سرویس ها محاسبه موقعیت آنها با استفاده از برنامه های مثلث بندی و حقه بازی سخت نیست. از بین چهار برنامه دوستیابی که برای کار کردن به اطلاعات موقعیت جغرافیایی نیاز دارند ، فقط دو مورد – Tinder و Bumble – با استفاده از چنین برنامه هایی مقابله می کنند.
Takeaways
از نظر كاملاً فنی ، امنیت برنامه دوستیابی در چهار سال گذشته به طور قابل توجهی بهبود یافته است – همه سرویس هایی كه ما مطالعه كردیم هم اكنون از رمزگذاری استفاده می كنند و در برابر حملات مردمی مقاومت می كنند. اکثر برنامه ها دارای برنامه bug-bounty هستند که به وصله آسیب پذیری های جدی در محصولاتشان کمک می کند.
اما تا آنجا که به حریم خصوصی مربوط می شود ، همه چیز چندان خوش رنگ نیست: برنامه ها انگیزه کمی برای محافظت از کاربران در برابر اشتراک بیش از حد ندارند. افراد معمولاً بسیار بیشتر از آنچه منطقی است در مورد خود پست می گذارند ، عواقب احتمالی را فراموش می کنند یا نادیده می گیرند: doxing ، stalking ، نشت داده ها و سایر مشکلات آنلاین.
مطمئناً ، مشکل اشتراک بیش از حد فقط به برنامه های همسریابی محدود نمی شود – با این اوضاع بهتر نیست شبکه های اجتماعی. اما به دلیل ماهیت خاص آنها ، برنامه های همسریابی اغلب کاربران را ترغیب می کنند داده هایی را که بعید به نظر می رسد در جای دیگری ارسال کنند ، به اشتراک بگذارند. علاوه بر این ، خدمات دوستیابی آنلاین معمولاً کنترل کمتری بر روی اینکه کاربران دقیقاً چه کسی این داده ها را به اشتراک می گذارد ، کنترل می شود.
بنابراین ، ما به همه کاربران برنامه های همسریابی (و سایر برنامه ها) توصیه می کنیم با دقت بیشتری در مورد اینکه چه چیزی را به اشتراک بگذارند فکر کنند.
(تابع (d، s، id) {var js، fjs = d.getElementByTagName (s) [0]؛ if (d.getElementById (id)) {return} js = d.createElement (s)؛ js.id = id؛ js.src = "https: / / connect.facebook.net / en_US /all.js"؛ fjs.parentNode.insertBefore (js، fjs)} (سند ، "اسکریپت" ، "facebook-jssdk "))؛ .
